قوانین تنیس با ویلچر و بررسی وضعیت آن در ایران

قوانین تنیس با ویلچر تا حد زیادی مشابه قوانین تنیس استاندارد است، با این تفاوت‌های کلیدی:

دو بار برخورد توپ: مهم‌ترین تفاوت، اجازه دو بار برخورد توپ با زمین قبل از ضربه زدن بازیکن است. البته، اولین برخورد باید در داخل زمین باشد، اما برخورد دوم می‌تواند در خارج از زمین نیز اتفاق بیفتد. بازیکن باید قبل از سومین برخورد توپ به زمین، به آن ضربه بزند.
ویلچر به عنوان بخشی از بدن: ویلچر به عنوان بخشی از بدن بازیکن در نظر گرفته می‌شود. بنابراین، هر قانونی که در مورد بدن بازیکن اعمال می‌شود، در مورد ویلچر او نیز صادق است.
سرویس: در هنگام سرویس، بازیکن باید قبل از ضربه به توپ، در حالت ثابت قرار داشته باشد و فقط اجازه یک حرکت به جلو (Push) را دارد. همچنین، در هنگام سرویس، هیچ قسمتی از ویلچر نباید با زمین، به جز قسمت عقب خط اصلی، تماس داشته باشد.
از دست دادن امتیاز: بازیکن در صورت عدم برگشت توپ قبل از برخورد سوم آن به زمین، یا استفاده از پاها به عنوان ترمز یا تثبیت‌کننده در هنگام سرویس، ضربه زدن، چرخیدن یا متوقف شدن، امتیاز از دست می‌دهد.
سایر قوانین:

زمین بازی و ابعاد آن مشابه تنیس استاندارد است.
امتیازدهی و نحوه برگزاری مسابقات نیز مشابه تنیس استاندارد است.
وضعیت تنیس با ویلچر در ایران:

متاسفانه، با وجود پتانسیل بالا و علاقه ورزشکاران دارای معلولیت به این رشته، تنیس با ویلچر در ایران با چالش‌ها و ضعف‌هایی روبرو است:

کمبود امکانات و تجهیزات: یکی از بزرگ‌ترین مشکلات، کمبود امکانات مناسب برای تمرین و برگزاری مسابقات است. تعداد زمین‌های استاندارد و مناسب برای تنیس با ویلچر در ایران بسیار محدود است. همچنین، تهیه ویلچرهای مخصوص تنیس که دارای ویژگی‌های خاصی هستند، برای ورزشکاران دشوار است.
کمبود مربی متخصص: تعداد مربیان متخصص در زمینه تنیس با ویلچر در ایران بسیار کم است. این امر باعث می‌شود که ورزشکاران نتوانند به صورت حرفه‌ای و اصولی تمرین کنند.
عدم حمایت کافی: این رشته ورزشی از سوی نهادهای مربوطه و فدراسیون‌ها، آنطور که باید مورد حمایت قرار نمی‌گیرد. این کمبود حمایت، باعث می‌شود که توسعه این رشته با کندی پیش برود.
عدم اطلاع‌رسانی و تبلیغات مناسب: اطلاع‌رسانی و تبلیغات مناسب در مورد این رشته ورزشی و مزایای آن برای افراد دارای معلولیت، بسیار ضعیف است. این امر باعث می‌شود که بسیاری از افراد از وجود چنین ورزشی بی‌اطلاع باشند.
راهکارهای بهبود وضعیت:

برای بهبود وضعیت تنیس با ویلچر در ایران، اقدامات زیر ضروری به نظر می‌رسد:

توسعه زیرساخت‌ها: احداث زمین‌های استاندارد و مناسب برای تنیس با ویلچر در شهرهای مختلف.
تامین تجهیزات: فراهم کردن ویلچرهای مخصوص تنیس با قیمت مناسب برای ورزشکاران.
آموزش مربیان: برگزاری دوره‌های آموزشی تخصصی برای تربیت مربیان تنیس با ویلچر.
حمایت مالی و معنوی: افزایش حمایت نهادهای مربوطه و فدراسیون‌ها از این رشته ورزشی.
تبلیغات و اطلاع‌رسانی: انجام تبلیغات و اطلاع‌رسانی مناسب در مورد تنیس با ویلچر و مزایای آن.
با انجام این اقدامات، می‌توان شاهد رشد و توسعه تنیس با ویلچر در ایران و حضور موفق‌تر ورزشکاران ایرانی در عرصه‌های بین‌المللی بود.