تاریخچه تنیس در ایران: از زمین‌های خاکی تا مسابقات بین‌المللی

ورزش تنیس در ایران، سابقه‌ای نسبتاً طولانی دارد و از اواخر دوره قاجار به عنوان تفریحی اشرافی در بین برخی از اقشار ثروتمند جامعه رواج پیدا کرد. با ورود انگلیسی‌ها به ایران، این ورزش در میان آنها نیز محبوبیت یافت و به تدریج به سایر اقشار جامعه نیز سرایت کرد.

اولین زمین‌های تنیس:

• در سال‌های (۱۳۱۵-۱۳۱۸) باشگاه بوستان ورزش که دارای چندین زمین تنیس بود، در محلی روبروی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی به مدیریت شادروان شکوهی گشایش یافت.
• همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش، ورزشگاه شهید شیرودی (امجدیه سابق) نیز با یک زمین تنیس در محل کنونی بنیان گزاری شد و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال ۱۳۱۸ در همین ورزشگاه برگزار گردید.

رشد و توسعه تنیس:

• در دهه‌های 1330 و 1340، با تاسیس فدراسیون تنیس ایران و افزایش تعداد زمین‌های تنیس در سراسر کشور، این ورزش شاهد رشد و توسعه چشمگیری بود.
• در این دوران، بازیکنان ایرانی مانند حشمت الله خان
• عبدالمجید صدیقی، هوشنگ شریفی، همایون بهزادی و منوچهر خوبدل در مسابقات بین‌المللی حضور پیدا می‌کردند و افتخارآفرینی می‌کردند.

حضور در مسابقات بین‌المللی:

• تیم ملی تنیس ایران از سال 1959 در مسابقات دیویس کاپ شرکت کرده است.
• در سال 1968، ایران میزبان مسابقات قهرمانی تنیس آسیا بود.
• در سال‌های اخیر، تنیس ایران در رده‌های پایه پیشرفت‌های قابل توجهی داشته است و بازیکنان جوان ایرانی در مسابقات بین‌المللی صاحب مقام شده‌اند.

چالش‌ها و چشم‌انداز:

• کمبود زمین‌های تنیس استاندارد، یکی از چالش‌های اصلی پیش روی این ورزش در ایران است.
• همچنین، نیاز به مربیان و متخصصان qualified نیز احساس می‌شود.
• با وجود این چالش‌ها، تنیس ایران از پتانسیل بالایی برای رشد و توسعه برخوردار است.
• با برنامه‌ریزی صحیح و سرمایه‌گذاری لازم، می‌توان شاهد موفقیت‌های بیشتر این ورزش در ایران در سطح بین‌المللی بود.