سلامتی و خوشحالی، محرک‌های پیشرفت ریباکینا

از هر بازیکنی بپرسید که چند تولد، شام خانگی، عروسی و سایر تعهدات خارج از زمین را به دلیل ماهیت زندگیِ دور از خانه در تورهای تنیس از دست داده‌اند، یا تعدادشان آنقدر زیاد است که نمی‌توان شمرد، یا اصلا دیگر دعوت نمی‌شوند.

این موضوع حتی شامل مسائل پیش پا افتاده‌تر زندگی، مانند گرفتن گواهینامه رانندگی هم نمی‌شود، همانطور که النا ریباکینا می‌تواند گواهی دهد.

سال گذشته برای قهرمان ویمبلدون ۲۰۲۲ و نایب قهرمان اوپن استرالیا ۲۰۲۳، سالی معمولی نبود. او اوایل این هفته برای ششمین حضورش در ملبورن پارک، پس از حضور قزاقستان در نیمه نهایی یونایتد کاپ در سیدنی، وارد استرالیا شد.

با وجود مصدومیت و بیماری که باعث شد تقریباً دو ماه به دلیل مشکل کمر در اواخر سال ۲۰۲۴ از مسابقات دور باشد، این بازیکن ۲۵ ساله قزاق همچنان در رتبه ششم جهان قرار گرفت.

این وقفه به معنای زمان بیشتر برای شام خوردن با دوستان و خانواده، وقت گذراندن با سگ‌هایش و البته گرفتن گواهینامه رانندگی‌اش بود.

ریباکینا گفت: «در تنیس، من فقط می‌خواهم سالم بمانم، زیرا سال گذشته مسابقات زیادی را از دست دادم. نتوانستم در رویدادهای بزرگ شرکت کنم. هدف من در زمین این است که از ابتدا تا انتهای سال بازی کنم و البته عناوین بزرگ را بدست آورم.»

او افزود: «خارج از زمین، من خوشحال هستم. بالاخره گواهینامه رانندگی‌ام را گرفتم. این چیزی است که من را خوشحال می‌کند.»

انگیزه این کار در جریان مسابقات اشتوتگارت در آوریل گذشته - سومین عنوان او در سال پس از بریزبن و ابوظبی - زمانی که او کلیدهای یک پورشه جدید را به عنوان جایزه دریافت کرد، شکل گرفت.

پس از پیروزی او مقابل ایگا اشویاتک، قهرمان دو دوره، در نیمه نهایی، از او پرسیده شد که آیا سرعت او پشت فرمان به اندازه سرعتی است که توپ تنیس را می‌زند یا خیر.

او در زمین پاسخ داد: «خب، من در واقع گواهینامه رانندگی ندارم.» و بعداً بیشتر توضیح داد: «مدت زیادی بود که می‌خواستم این کار را انجام دهم، اما هرگز فرصتی نداشتم که برای مدت طولانی در یک مکان باشم. من قبلاً چند جلسه رانندگی رفته‌ام. رانندگی کرده‌ام، اما بله، مطمئناً این هدف من در خارج از زمین برای امسال است.»

این آخرین عنوان ریباکینا در سال بود، اما او پس از بازگشتش در ماه نوامبر پس از انصراف از دور دوم اوپن آمریکا، با پیروزی مقابل آرینا سابالنکا، نفر اول جهان، در فینال WTA و قبل از سفر به پرت و سیدنی برای انجام وظایف تیم قزاقستان، نشانه‌های خوبی از خود نشان داد.

او گفت: «وقتی عادت می‌کنی هر هفته سفر کنی، تصمیم گیری برای بازی نکردن و فشار نیاوردن به خودت آسان نیست، زیرا تو یک رقیب هستی. در نهایت، همیشه می‌خواهی بهتر باشی. برای من، کل سال بسیار دشوار بود.»

او ادامه داد: «پس از بازگشت از ملبورن (سال گذشته)، مشکلات خواب شروع شد. این مدت زیادی است که ادامه دارد. بنابراین مطمئناً آسان نبود. این دو ماهی که اصلاً تمرین نکردم بسیار مفید بود، فکر می‌کنم خیلی به من کمک کرد.»

آخرین بازی ریباکینا در یک گرند اسلم، پیروزی مقابل استرالیایی، دستنی آیاوا، در فلشینگ مدوز بود.

او در اولین بازی خود به مصاف یک استرالیایی دیگر، امرسون جونز، بازیکنی ۱۰ سال جوان‌تر از خودش می‌رود که تماشاگران خانگی را در کنار خود خواهد داشت.

او گفت: «فکر می‌کنم او قطعاً بازیکن خوبی است. من او را زیاد نمی‌شناسم، اما فکر می‌کنم یک ست از بازی او با داریا کاساتکینا (در یک چهارم نهایی آدلاید) را در تلویزیون دیدم. فکر می‌کنم او بازیکن خوبی است، بازیکن خطرناکی است. به خصوص وقتی جوان هستی، چیزی برای از دست دادن نداری.»

اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، حداقل برای دو هفته آینده خبری از شام در خانه یا رانندگی با پورشه نخواهد بود.